—————————————————————————————————————————————————
28-12-2017 Laatste melding van dit jaar.
Vandaag nog even naar Noordlaren geweest om te kijken of we nog een Zeearend konden zien dit jaar. Het lukte inderdaad om er een te zien, maar hij/zij zat erg ver weg boven in een boom.(zie foto)
Uiteindelijk hadden we meer geluk met een Buizerd die druk op jacht was naar wormen, wat maar meer bewijst dat het een luie jager is. Maar ben zeer tevreden met de foto’s.
Rest mij nog om al mijn volgers een goede jaarwisseling te wensen en dat wij in 2018 weer mogen genieten van al het moois in de Nederlandse natuur.
—————————————————————————————————————————————————-
29-11-2017 Te lang geleden.
Ik zag dat het al weer te lang geleden was dat ik wat in het vogeldagboek gezet had. En dit terwijl ik er wel op uit ben geweest tussen de regenbuien door. Wel had ik hier op de website foto’s geplaatst in het Vogel ABC, maar het dagboek vergat ik steeds.
Nog steeds is het Sterrebos een favoriete plek om heen te gaan, maar ook de Onlanden wordt weer wat vaker bezocht. Meestal en nog steeds met vogel/foto maatje Jacqueline maar ook Sylvia gaat de laatste tijd steeds mee. En dan zien we toch wel steeds weer leuke dingen. Zo zagen we bij het Sterrebos in een boomwal een aantal Reeën lopen.
En vorige week kreeg ik een tip van iemand dat er ergens in een boom zeven Ransuilen zaten. Helaas had ik toen geen tijd dus Zaterdag er heen. Jammer genoeg zaten er toen nog drie in de boom maar toch genoeg voor mooie foto’s. Gisteren ook even heen geweest en toen was een verplaatst maar kon hem hier door wel beter op foto zetten. En ook vanmorgen er even geweest en toen waren er nog maar twee. Dus de kans is groot dat de laatste twee er ook niet lang meer zullen zitten.
Meer foto’s van de Ransuilen zijn te vinden in het vogel ABC
—————————————————————————————————————————————————-
01-11-2017 Schrik
Tot mijn schrik zag ik dat het begin Oktober is geweest dat ik voor het laatst wat in het dagboek had geplaatst. Was er dan niets te melden? Zeker wel maar door prive omstandigheden geen tijd om met de site bezig te zijn, wat ik zelf wel erg jammer vind. Nu vind ik zelf Oktober een overgang maand, onze trekvogels trekken weg naar het zuiden, en vanuit het noorden komen weer vogels hier heen als het daar kouder gaat worden.
Maar hier onder wat foto’s van de afgelopen maand die ik nog wel leuk vind om hier te plaatsen.
—————————————————————————————————————————————————-
09-10-2017 De Zwartbuikwaterspreeuw
In Nederland is de Zwartbuikwaterspreeuw een zeer zeldzame gast die elk jaar wel een keer ergens op duikt. Normaal leeft hij in Scandinavië, Schotland, Spanje en meer naar het oosten van Europa. En laat er nu niet eentje in mijn woonplaats opduiken. Toen ik de melding kreeg gisteren kon ik niet weg, maar vanmiddag met mijn mede vogelaar Jacqueline toch gaan kijken. Helaas toen wij aan kwamen zat het vogeltje wat verder weg maar toch nog foto’s kunnen maken. Door het bewolkte weer laten de foto’s aan kwaliteit te wensen over, maar misschien deze week nog een herkansing.
—————————————————————————————————————————————————-
02-09-2017 De Fûgelhelling en Vroege vogels
Afgelopen Donderdag vroeg Hetty de beheerster van de Fûgelhelling of wij vrijdag avond ook mee wilden jonge uilen vrij laten in de natuur. deze uilen waren nu sterk genoeg om weer van de vrije natuur te gaan genieten. Natuurlijk wilden wij dat wel maar niet wetende dat de filmploeg en presentator van Vroege Vogels daar bij aanwezig zou zijn.
Vroege Vogels was in de middag ook al aanwezig bij het ringen van de uilen en nu bij het vrij laten waren ze er ook bij. Het is erg gaaf om te zien hoe het achter de schermen van zo’n programma werkt. Aangekomen bij de Schaapskooi in Bakkeveen stelde presentator Menno Bentveld zich nog even voor aan de nieuwe gezichten waaronder Amanda en ik. Uit eindelijk vertrok de stoet met 35 doosjes met uilen richting het grote veld waar ze zouden vrij gelaten.
En toen was het zo ver dat de eerste serie Ransuilen vrij mochten. Amanda werd gevraagd om daar bij te assisteren en uiteraard wilde zij dit wel.
Amanda heeft tot drie keer toe een uil de vrijheid gegeven en zelf heb ik een Ransuil vrij gelaten. Er zijn Ransuilen, Kerkuilen en Bosuilen vrij gelaten. Gelukkig vlogen alle uilen direct de vrijheid tegemoet en hopen we dat ze allemaal een mooi leven kunnen gaan opbouwen. Want dat is waar we het toch voor doen bij de vogelopvang, dat na herstel de vogels weer de natuur in kunnen!
De uitzending van deze opname van Vroege Vogels zal zijn op 12 September op NPO2 om 19:20.
—————————————————————————————————————————————————-
29-08-2017 Het “gewone” leven weer oppakken.
Als je twee weken in Zweden hebt vertoefd en de mooiste foto’s hebt kunnen maken van de vogels daar, is het even wennen om hier de draad weer op te pakken. Nu na een week thuis toch maar even weer bij de IJsvogels gekeken. Het was de moeite waard want ze waren het eerste uur erg actief, helaas moet ik zelf even weer op gang komen, en is de snelheid van reageren nog niet optimaal. Maar toch weer wat foto’s kunnen maken en na wat ik gezien heb konden ze nog wel een derde legsel hebben met een jong.
—————————————————————————————————————————————————-
22-08-2017 vakantie Zweden (2) In de ban van de Visarend
Voor af gaande aan onze trip naar Zweden had ik al tegen Lammert gezegd dat het gaaf zou zijn als we een paar grote Roofvogels op foto konden krijgen. Maar dat het dit uiteindelijk zou worden had ik nooit van te voren gedacht. In Denemarken vloog er al een Bruine Kiekendief vlak langs de auto, de nodige Buizerds en Torenvalken zagen we ook wel onderweg. En eenmaal in Zweden zagen wij al gauw de eerste Rode Wouwen vliegen.
De eerste dag gingen we bij het meer kijken omdat er bij het huisje een bootje hoorde die aan een steiger zou liggen. Na ongeveer 1 km lopen kwamen we bij het meer en er lag inderdaad een bootje. Tot mijn vrouw Sylvia ineens roept: er vliegt een grote vogel aan de overkant.
Gelukkig had ik mijn camera met telelens mee genomen en zag al gauw dat het om een roofvogel ging. Ik vermoedde een Visarend maar kon het niet helemaal goed zien omdat de afstand vrij groot was. De vogel vloog naar de zijkant van het meer om daar naar beneden te duiken, toen wist ik het zeker dat het een Visarend was. Uiteindelijk dook hij drie keer in het water maar greep alle keren mis.
Elke dag ging ik even kijken omdat al gauw duidelijk werd dat er ook een nest zat met jongen. En steeds kwam de Visarend dichterbij en kon ik betere foto’s maken van deze geweldige roofvogel.
De ene keer waren de vogels rustig en een ander moment werd er weer flink lawaai gemaakt vanuit het nest of in de buurt van het nest. Vaak ging ik met Lammert kijken of we gingen met zijn allen even wandelen en dan ook vaak even bij de Visarend langs. Er was een moment dat ik met mijn dochter Amanda ging kijken en dat er een IJsvogel van de steiger weg vloog, waar ik een maand geleden nog pissig zou zijn geworden dat ik hem niet op foto had, deed het mij nu weinig. Ik was helemaal in de ban de de Visarend geraakt.
Op een van de dagen was het mooi zonnig weer maar er stond ook een flinke wind. Ik ging met lammert weer die kant op om te gaan kijken of we nog mooie foto’s konden maken. Een van de Visarenden vloog boven de bomen en wilde in een top landen. Maar door de wind lukte dit niet, nog sterker de vogel was vrij onhandig. Zou dit dan toch een jong zijn die nog niet zo lang geleden is uitgevlogen?
Ik had inmiddels een kaart van de omgeving gekocht, en zag dat we redelijk dichtbij het nest moesten kunnen komen. Toen we terug kwamen van boodschappen doen de weg ingereden en het leidde naar een vervallen schietbaan, van daar uit zouden we lopend verder kunnen. Lammert en ik besluiten een paar dagen later het te proberen, niets tegen de kinderen gezegd, want die zouden alleen maar ballast zijn bij de onderneming. En een onderneming werd het. Een tocht dwars door het bos waar de dennenbomen nog geen meter van elkaar stonden, de nodige mierenhopen ontwijken, en ook nog eens helling op. Uiteindelijk van het geluid uitgaande moesten we vlak bij het nest zijn, toen ik hem inderdaad hoog in de boom zag.
Ik zeg tegen Lammert: ik hoor toch duidelijk een vogel krijsen naast het nest, hij kijkt op zij en boven in de boom zit een geweldige Visarend. En toen begon het pas echt, de camera’s ratelden er over om de vele foto’s tussen de takken door te maken. De een nog mooier dan de andere.
En dan het moment dat hij recht in de camera keek, ik kreeg er rillingen van over mijn rug hoe deze Visarend naar mij keek, alsof hij dwars door je heen kijkt. Als ik er aan terug denk voel ik weer die zelfde rillingen over mijn rug gaan.
Uiteindelijk hebben we bijna een uur daar gestaan en is de vogel even weg geweest om een rondje te vliegen, maar was al heel snel weer terug. Zelf had ik meer dan 70 foto’s van deze mooie vogel gemaakt en zal dit nooit meer vergeten. Het eerste contact met een Visarend van zo dichtbij is iets unieks om mee te maken. Natuurlijk zullen er andere momenten volgen maar dit vergeet ik nooit weer.
Eenmaal thuis had ik een foto in een roofvogel groep op Facebook geplaatst en kwam ik er achter dat dit een jonge vogel is. Dit is te zien aan de witte randen om de veren.
—————————————————————————————————————————————————-
21-08-2017 vakantie Zweden (1)
Afgelopen twee weken in Zweden vertoeft en wel in Vittsjö, of beter gezegd 2 km buiten het plaatsje midden tussen de bossen en meren. Heerlijk rustig en een geweldig gebied om te wandelen wat wij dan ook veel gedaan hebben daar. de eerste week werden we ’s morgens al op tijd gewekt door het geluid van Kraanvogels. Maar steeds nog niet kunnen vast leggen tot we op een avond en weiland vonden midden tussen de bossen en daar stond er een.
Daarna ook niet meer de mogelijkheid gehad, alleen als ze over vlogen. Vaak in groepjes van drie en een keer vlogen er zeven over. Net als de Groene Specht waar van een jonge vogel direct de eerste ochtend in de tuin zat. Geen goede foto van kunnen maken en daarna alleen nog in de bomen achter het huis gehoord. Wel veel kleinere vogels op foto kunnen zetten, waar ik natuurlijk ook erg blij mee was. Uiteindelijk 39 verschillende vogels soorten in twee weken gespot.
Maar het hoogte punt was voor mij toch wel de Visarend en de Rode Wouw. De Rode Wouw zie je in Zweden net zoveel als dat je hier Buizerds ziet, en zijn gedrag komt ook over een met de Buizerd. De Visarend is een ander verhaal, van deze geweldige vogel zat een nest met wat wij vermoeden twee jongen aan de overkant van het meer vlak bij ons.
—————————————————————————————————————————————————-
21-07-2017 Lucky
Mijn vaste vogelmaatje zit helaas in de lappenmand waardoor ik alleen op pad moet. Maar vanmiddag wilde mijn dochter Amanda wel mee op pad met mijn tweede camera. Nu is het zo dat zij eerder op de dag een meidenblad kocht met een armbandje met de letters “Lucky”. Nou geluk hadden wij deze middag wel. Eerst even bij de IJsvogels kijken waar we een jong aan troffen en die bleef heel rustig zitten. Later kwam er nog een bij zitten maar die zat buiten bereik van de camera helaas.
Daarna zijn wij nog even naar De Onlanden gereden om te kijken wat we daar zouden tegen komen. En ook daar was het raak. Eerst een Kokmeeuw en een Visdief samen op de reling van de brug broederlijk naast elkaar waardoor je mooi de verschillen kunt zien. Een moeder Fuut met twee jongen. En ineens vliegt er een Roerdomp vlak voor ons uit het riet omhoog.
En terwijl we net weer terug naar de auto wilden lopen is daar ineens uit het niets een Bruine Kiekendief vlak bij ons aan het jagen en ook bijna naar beneden duikt voor een prooi.
Al met al een zeer geslaagde middag.
—————————————————————————————————————————————————-
19-07-2017 De Onlanden
Vanavond voor het eerst samen met Jacquelin naar de Onlanden geweest vogels kijken. Heerlijk om als die rietvogels te horen zingen. Ook genoeg vast kunnen leggen op foto gelukkig.
—————————————————————————————————————————————————-
15-07-2017 Je moet er wat voor over hebben
Als je al een tijd een nest volgt van een vogel, en in dit geval een IJsvogel, dan zou het ook mooi zijn om de jongen op foto te krijgen. Dit is vaak makkelijker gezegd dan gedaan omdat je nooit precies weet wanneer ze uitvliegen. Ik peilde onze IJsvogels steeds aan de hand van de IJsvogels van “Beleef de Lente”, en die waren vorige weel uitgevlogen verspreidt over twee dagen, maar dat waren ook zeven jongen. Hier weten we niet hoeveel jongen er zijn, wij vermoeden drie, omdat er steeds per periode drie keer een visje gebracht wordt. Dus vanmorgen vroeg op om te kijken hoe het er voor stond bij de IJsvogels. Het was rustig en eigenlijk te rustig, geen ouders die aanvliegen met een visje, ik hoorde ze wel op afstand. Ineens vliegt er een IJsvogel een beetje onhandig en beduidend langzamer dan we gewend zijn langs mij en gaat op nog geen drie meter van mij af in een boom zitten. Camera opnieuw instellen en dan zie ik al gauw dat het een jong is. Kortere snavel en nog geen helder oranje pootjes.
Heel voorzichtig probeer ik dichterbij te komen en hij laat mij ook heel dicht naderen. Hij beweegt wat nerveus maar blijft wel zitten en iedere klik van de camera zie ik hem reageren met zijn kop. Uiteindelijk vliegt hij toch weg. Ik besluit om in de omgeving te gaan kijken of er nog meer jongen zitten. Dit levert een natte broek en natte schoenen op door het hoge gras, maar goed je moet er wat voor over hebben. Helaas kan ik geen andere jongen vinden en dus ga ik er vanuit, net als bij het eerste broedsel, dat ze maar een jong hebben groot gebracht. Als ik terug loop naar de vorige plek kom ik halverwege het jong weer tegen en weer blijft hij rustig zitten en laat mij weer dichtbij komen. Nog sterker ik krijg alle tijd om een goede positie te zoeken om foto’s te maken.
Ik loop langzaam om de boom heen waar hij in zit en kan weer een goede plek uitzoeken. Ook nu reageert hij op elke klik van de camera maar oogt rustiger dan de eerste keer en blijft lang zitten. Uiteindelijk vliegt hij weg en kies ik er voor om naar huis te gaan voor een droge broek, sokken en schoenen. Maar wel dankbaar en tevreden dat het weer gelukt is om een IJsvogel jong op foto te zetten.
—————————————————————————————————————————————————-
14-07-2017 Tijd geleden
Het is alweer een tijd geleden dat ik hier wat nee gezet heb. Tijd gebrek en ook het weer speelden niet mee. Af en toe wel bij de IJsvogels gekeken hoe ver het was met het tweede broedsel. Maar die zitten nog steeds in het nest. Vanmorgen toch maar even weer heen voordat ik bij mijn schoonouders ga koffie drinken. Toen ik daar aankwam was ik koud, had ik twee uur bij de IJsvogels gestaan, en was ik 60 foto’s rijker. Natuurlijk zet ik die hier niet allemaal neer omdat er veel hetzelfde zijn door de repeteer stand van de camera. Maar de mooiste foto’s wil ik toch wel weer met mijn volgers delen.
—————————————————————————————————————————————————-
25-06-2017 Afzien
Het is soms best wel afzien als je in de natuur foto’s maakt. In het minst erge geval wordt je lek geprikt door de vliegen en muggen. Maar soms sta je al uren op een plek voor die ene foto van die ene vogel. Komt er zo’n honden eigenaar aan die zijn hond vlak voor je neus in het water laat springen, ook nog water waar honden niet mogen zwemmen. Dus kun je weer een half uur wachten voor de vogels terug komen. Of je staat er al een tijd en komt er ineens een groep mountain bikers door je lens heen fietsen, goedemorgen klinkt het een paar keer, ja bedankt maar weer, weer een half uur naar de knoppen. Maar er zijn ook leuke momenten, als iemand met veel interesse vraagt wat je aan het doen bent. Nou ik probeer een IJsvogel op foto te zetten. En dan klinkt het vaak, oh wat gaaf die heb ik nog nooit gezien, of ik heb hem een keer zien vliegen hier. Vanmorgen bleef ook een vrouw even staan, en ze had geluk want net op dat moment vliegt er een IJsvogel langs. Helemaal verbijsterd dat ze hem zag stamelde ze, wat zijn ze toch mooi die IJsvogels. Heeft U ook een website, zeker hier heeft U mijn kaartje, oh gaaf ik ga zeker even kijken op Uw site.
—————————————————————————————————————————————————-
24-06-2017 Afgelopen week erg warm
de afgelopen week was het warm met dagen erbij dat het voor mij zelfs veel te warm was. Ik kan hier sinds een paar jaar erg slecht tegen en de mensen die mij goed kennen weten ook wel waarom. maar goed de dieren hadden er ook last van want het was stil in het bos. Wij gingen al vanwege de warmte ’s avonds ons rondje doen en met wat geluk kom je dan toch nog leuke dingen tegen. Zo kom je ineens een ree tegen die vlak voor je neus op een zij pad loopt.
Een dag later staan er vier ooievaars in een pas gemaaid weiland, ook erg mooi om te zien hoe relaxed deze vogels hun voedsel zoeken.
En vorige week kwamen we een paar Distelvinken tegen, gisteravond zat er weiland vol mee. Ik denk dat we er wel een stuk of twintig geteld hebben. Het blijven toch mooie vogels die toch wel in mijn persoonlijke top vijf staat. En uiteindelijk even bij de IJsvogels gekeken, en die vloog ongeveer zeventien keer voorbij zonder even rustig te gaan zitten. Dus deze keer helaas geen foto kunnen maken.
—————————————————————————————————————————————————-
14-06-2017 Distelvink of Putter?
Heel lang had ik ze al niet meer gezien, maar vanavond zagen we toch een paar Distelvinken, of zo als veel mensen hem ook kennen de Putter. Hij leeft voornamelijk van zaden van Paardenbloemen en Distels, alleen de jongen worden bijgevoerd met kleine insecten.
En vanmorgen al had ik een vrouwtje Merel die haar uiterste best deed om besjes te bemachtigen. Van welke boom weet ik niet want ik ben geen plantoloog, en maakt mij ook niet zo veel uit, zo lang de vogel maar mooi op foto staat.
—————————————————————————————————————————————————-
13-06-2017 Vreemde vogel?
Soms krijg je een vogel in de lens waarbij het lijkt of hij ergens uit een voiliere is ontsnapt. Mijn mede vogelaar Jacquelin dacht dit ook vanavond en meende een Kanarie te zien. Helaas voor haar was dat natuurlijk niet zo en was het niets meer dan een Geelgors. Voor ons op zich wel bijzonder omdat wij beide nog niet een Geelgors zo dicht bij het bos gezien hadden. Het is een vogel die tegenwoordig in de winter hier blijft en dan in groepen op voedselrijke plekken verzamelen.
—————————————————————————————————————————————————-
10-06-2017 Na een week van regen.
Een hele weel er niet op uit geweest vanwege de regen, behalve Woensdag middag toen ben ik met mijn dochter samen het Groninger land in geweest om op zoek te gaan naar de Vale Gieren die daar waren neer gestreken. Zeer imposante vogels die 70 tot 100cm hoog zijn en een vleugel spanwijdte hebben van meer dan 2mtr. Zij leven normaal in Spanje en de Alpen, maar sinds kort heeft Spanje besloten dat kadavers niet meer in de natuur mogen blijven liggen, en gaan deze vogels zwerven.
Terug naar ons eigen Sterrebos waar ik vanmorgen eindelijk weer heen kon omdat het weer opgeknapt was. Veel kleine vogels erg actief in het bos. Jonge Grote Bonte Spechten die nu hun eigen eten zoeken. En uiteindelijk toch weer een IJsvogel op foto, deze keer het vrouwtje. Ik was wat takken anders aan het hangen voor goed beeld toen ze onder mij weg vloog. En eenmaal op mijn plek en de camera nog aan het instellen was ze ook alweer terug. Dus niet verder nadenken en af klikken, zien thuis wel weer hoed de foto is geworden.
—————————————————————————————————————————————————-
05-06-2017 2de Pinksterdag
Veel mensen in de omgeving van leek gaan vandaag naar de Pinkstermarkt al daar. Mij is dat veel te druk dat dicht op elkaar lopen in de warme zon. Sommigen kiezen er voor om op hun groentetuintje aan het werk te gaan. Ik kies er voor om lekker met mijn camera door het bos te lopen en zie dan wel wat ik tegen kom. Natuurlijk hoop je altijd op een Ree met jong ronde deze tijd of een IJsvogeltje want daar krijg ik nooit genoeg van. En verder ze we wel wat er voor de lens verschijnt. Een jonge Zanglijster zit achter mij op een tak te piepen, want van het mooie gezang is nog geen sprake, en tegen over mij laat een jong van de Grote Bonte Specht zich zien.
Omdat het IJsvogeltje wat lang op zich laat wachten verplaats ik naar een andere plek. Ook de nodige buurtbewoners komen even een praatje maken, waar van de laatste het idee had dat de IJsvogels weg waren. Maar niets is minder waar want net als zij weer uit beeld verdwenen is met de hond komt het vrouwtje aanvliegen en gaat precies zitten waar ik haar hebben wilde. Helaas voor mij zit er net een blaadje voor het uiteinde van de snavel en ik kon ook niet verplaatsen want naar 5 seconden is de vogel ook al weer weg.
—————————————————————————————————————————————————-
29-05-2017 Helaas gemist, geluk kan niet altijd aan jouw zijde zijn.
Afgelopen Donderdag was ik nog even bij de Grote Bonte Spechten langs gegaan en zaten de jongen nog in het nest. Ze kwamen al wel met hun koppies te voorschijn maar waren er nog wel.
In het weekend niet heen geweest door tijd gebrek en de warmte. Dus vandaag heen en dus helaas te laat. Ze waren al uitgevlogen, nu moet je ook veel geluk hebben om dit vast te kunnen leggen. Wat leuk is om te weten, de jongen hebben nu nog een volledige rode kruin, maar als ze ouder worden verplaatst dit naar de nek bij een mannetje, en bij het vrouwtje verdwijnt het rode helemaal.
—————————————————————————————————————————————————-
26-05-2017 Maanden geduld eindelijk toch nog beloont.
Het was December vorig jaar dat ik bij de stuw achter het Sterrebos een paartje IJsvogels zag vliegen. Waarschijnlijk zaten ze hier omdat het Lieverschediepje dicht gevroren zat, hoewel ze wel steeds die kan terug vlogen. Uiteindelijk is het Februarie als ik het mannetje mooi dichtbij op foto weet te krijgen.
Dus de twee goed in de gaten houden en een strategisch goede plek zoeken voor de foto’s. Uiteindelijk vinden Jaquelin “mijn partner in crime” en ik zelf bij toeval het nest. Later hoorden we dat ze vorig jaar op dezelfde plek ook al een nest hadden. Dus het volgen neemt nu ernstige vormen aan en iedere dag gaan we wel, of samen of apart, even kijken bij de IJsvogels. In eerste instantie vliegt alleen het mannetje aan met visjes, zouden ze dan eitjes hebben? Het is inmiddels al weer Mei. Dagen gaan voorbij en dan zie ik het vrouwtje vliegen met een visje, zal het dan toch, zijn er jongen uit het ei gekomen?
Dagen gaan voorbij dat de ouders aanvliegen met visjes, soms dacht ik wel dat is een groot visje voor het jong. Maar na wat speurwerk op internet lees ik dat de maagsappen van een IJsvogel zo sterk zijn, dat als de kop in de maag zit ook al direct verteerd. Dus is een groot visje ook geen probleem. vaak vliegen ze twee a drie keer voorbij voor ze het nest daad werkelijk in gaan.
Ineens is er toch wat lichte paniek bij ons omdat jeugd onder invloed van wiet een spoor van vernieling door het bos heen is geweest. En ook bij “onze” IJsvogels in de buurt zijn geweest. Nog sterker zij vonden het nodig, niet wetende van het nest, een flinke boom precies bij het nest in het water te gooien. Daar liggend half op de kant en half in het water vrees ik het ergste voor de vogels. Contact gezocht met Staatsbosbeheer en een paar keer in gesprek geweest met de boswachters. Omdat ik zie dat de IJsvogel op de boom gaan zitten en zich dus er niets van aantrekken stel ik voor dat de boom blijft liggen. Geregeld gaan ze er even op zitten, zelfs nu nog. Gelijk ook toestemming gekregen van de boswachters om te komen op plekken waar anderen niet mogen komen, soms kun je geluk afdwingen.
Begin deze week ben ik weer op de plek, ’s morgens al heel vroeg wanneer het mannetje met veel lawaai een paar keer langs vliegt. Zeer waarschijnlijk roept hij het/de jong(en) om uit te vliegen. Vaak is het bij IJsvogels zo dat als het eerste nest uitvliegt het vrouwtje al in een ander nest op een tweede broedsel zit. Er gebeurt verder niets maar als ik in de avond terug kom is het erg rustig bij het nest. Om dat het warmer wordt in de loop van de week besluiten Jaquelin en ik dat we ’s morgens en/of ’s avonds door het bos gaan en niet meer in de middag. En dan Woensdag avond zien wij een jong in de buurt van het nest. Dus ze zijn toch uitgevlogen. Hij is erg schuw en vliegt vrij snel weg.
Tot vanavond! Na een paar dagen niet geweest te zijn wilde ik perse heen, en maar goed ook. Het jong zat precies op dezelfde plek als de vorige keer en bleef ook rustig zitten. Draaiend met zijn kopje om mij in de gaten te houden maak met de camera op repeteren foto’s. Langzaam ga ik dichterbij bij en de jonge IJsvogel laat dit toe. Uiteindelijk vliegt hij weg maar gaat iets verder aan mijn kant van het water zitten. En ook nu laat hij mij vrij dichtbij komen. En dan is hij het zat en vliegt uit zicht weg. IJsvogels zijn trouwens best wel bruut naar hun kroost, zodra het tweede nest uitkomt jagen de ouders de jongen van het eerste nest het territorium uit, tijd om op eigen benen te staan.
Ik ben erg blij dat ik dit van begin tot eind heb kunnen volgen en vast leggen. Misschien ontdek ik nog waar het tweede nest is, maar volgend jaar probeer ik het zeker opnieuw en laat mij geregeld zien zodat ze meer aan mij kunnen wennen, en misschien nog mooiere foto’s kan maken.
—————————————————————————————————————————————————-
19-05-2017 De Grote Bonte Spechten hebben het druk.
De Spechten hebben het druk met hun jongen groot brengen. Steeds vaker vliegen ze aan met meerdere rupsen en andere kleine diertjes wat moet dienen als voeding voor de jongen. Hierbij vliegen Pa en Ma elkaar soms bijna in de weg, maar tot nu toe gaat het nog steeds goed. Het zal wel niet lang meer duren dat de jongen zich laten zien.